Datum
19-05-2019

• — Jeroen Heeman / Erosie
• — Jeroen Jongeleen / Influenza
• — Wayne Horse
• — Wolf Aartsen

Redactioneel
Maar nu we het er toch over hebben, waarom is die Basquiat tentoonstelling nou eigenlijk in Heerlen te zien? Niet bepaald een voor de hand liggende keuze. Alhoewel, eerder was hij te zien in Denver, Detroit en St. Louis. Deze Amerikaanse steden, die Maurice Hermans in mooi Duits Industrie-Neustãdte noemt liggen – net als het Zuid-Limburgse Heerlen – geografisch en gevoelsmatig ver weg van het Lower Manhattan aan de begin jaren ‘80 waar het allemaal om te doen was. In de epische New York A Documentary Film van regisseur Ric Burns kun je in een 15 uur durende aanloop goed volgen hoe de Muurstraat van 1650 is veranderd in de Wall Street van de 20e eeuw. In de aanloop naar de burgemeesterverkiezingen in 1978 zie je kandidaat Ed Koch tussen de puinhopen staan en moedig proclameren: “We komen eruit! Ooit worden wij weer het oude New York!” Whatever hij daar mee voor ogen had, maar wat volgde was de ‘Disneyficatie’ van Manhattan. Of de eerder genoemde steden in Amerika een soortgelijke wederopstanding mee gaan maken is maar de vraag. Maar misschien zou het beter zijn de vraag te stellen of die wederopstanding wel zou moeten gebeuren. In zijn boek de Antistad houdt Hermans juist een pleidooi voor krimp. Hier is krimpstad Heerlen niet een mislukte stad, maar een gids en pionier in ‘terug-bouw’. Is dat een goeie reden om Basquiat in Heerlen te laten zien? Wellicht. Is het een goeie reden om naar Heerlen te gaan? Ja.

Download
non-issue.org/067.pdf